In dit blog mag ik (Hans van Spellenwijs.nl) mijn top 10 van White Goblin Games spellen met jullie delen.
For the record: ik vind dat elk spel zijn charmes heeft en niet per se altijd beter is dan een ander spel. Daarom is dit lijstje niet echt een top 10, maar een chronologische opsomming van wat ik de beste bordspellen van White Goblin Games vind. Bovendien heb ik niet het volledige assortiment van WGG gespeeld.
Veel leesplezier!
Terra Mystica
Terra Mystica staat niet alleen in mijn White Goblin Games top 10, maar behoort ook tot mijn hoogst gewaardeerde spellen aller tijden.
Het ziet er prachtig uit, het biedt ontzettend veel variatie én het is een van de weinige spellen die de naam strategisch spel echt eer aandoet. Bij veel spellen kun je aan het begin geen goede strategie bepalen. You go with the flow en je moet gewoon roeien met de riemen die je hebt. Dat is bij Terra Mystica niet zo.
Bij Terra Mystica kun je op basis van bepaalde informatie (zoals je unieke volk-eigenschap en einde-ronde-bonussen) aan het begin een strategie voor de lange termijn bepalen en er grotendeels aan vasthouden. En dat is precies wat ik waardeer. Je kunt veel invloed uitoefenen. Alleen niet op een tegenstander die je zo nu en dan dwarsboomt.
De populariteit van roll & writes is de laatste jaren enorm gegroeid. En hoewel de grootste klassieker Yahtzee is, was het Qwixx die in 2012 het genre een nieuw leven inblies. Al heb ik mijn yahtzeeënde moeder ook tot Qwixx bekeerd 😉.
Qwixx behoort naar mijn mening tot dit lijstje omdat het zo ontzettend toegankelijk is. Je legt het snel uit, na elke worp mogen alle spelers een kruisje zetten én door de hoge geluksfactor kan iedereen winnen. Ook nieuwkomers!
In Brugge ben je een marktkoopman die relaties met machthebbers moet onderhouden. Dat doe je door te strijden voor macht, status en invloed. Elke ronde vul je je hand aan met kaarten, worden dobbelstenen geworpen en worden kaarten gespeeld om acties uit te voeren. Welke acties je kunt uitvoeren, hangt af van de kaartkleur en geworpen dobbelstenen.
Brugge is van niemand minder dan Stefan Feld, één van m’n favoriete designers. Meestal hebben zijn spellen thematisch niet zoveel body, maar in Brugge voelt dat anders. Waarschijnlijk door het gedetailleerde artwork. Ik waardeer vooral de veelzijdige inzetbaarheid van kaarten en de meerdere wegen tot overwinning.
Partygames behoren niet tot mijn favoriete genre. Maar Codenames is met weinig speelmateriaal zó ontzettend uniek. Het spel is afkomstig van niemand minder dan Vlaada Chvátil en van zijn hand kwamen o.a. Through The Ages, Galaxy Trucker en Space Alert. En yes, ook deze spellen zijn stuk voor stuk uniek.
Codenames doet precies wat een partygame moet doen. Het is geschikt voor een grote groep, je werkt in teams en iedereen kan het. Kan wat? Hints geven met slechts één woord (en een getal). En dankzij 400 codenamen en 40 verschillende oplossingen, zal geen enkel potje ooit hetzelfde zijn!
Ik noemde al dat ik Codenames zo knap bedacht vond. Datzelfde geldt voor The Mind. Met slechts wat kaarten en relatief weinig regels ligt er toch een spannend spelletje op tafel. Je moet wel een serieuze groep spelers hebben om het mee te spelen. Als er één met de pet naar het spel gooit, houdt het op.
The Mind bestaat uit de kaarten 1 t/m 100. Elke ronde krijgen spelers een aantal kaarten. Vervolgens moeten ze om de beurt kaarten neerleggen in oplopende volgorde. Dat klinkt misschien wat saai, maar het leuke is dus dat je NIET mag communiceren tijdens het spel! Je zult met elkaar moeten ‘connecten’ om dit spel tot een succes te brengen!
Ik ben een beetje een sucker voor worker placements. Dat mag je best weten. Maar als er iets ‘unieks’ in een worker placement zit, word ik helemaal snel enthousiast. En dat is precies wat Rovers van de Noordzee doet. Mij enthousiast maken met een verfrissend mechanisme: Je plaatst een meeple en je pakt een meeple. Zo voer je elke beurt twee acties uit.
Ondanks de twee acties blijft het tempo er lekker in zitten. Daarnaast zorgt het fraaie speelmateriaal dat je écht een mooi spel op tafel hebt liggen. Rovers van de Noordzee won in 2019 de Nederlandse Spellenprijs en daar kan ik me helemaal in vinden.
Mocht je trouwens uitgekeken zijn op het basisspel of wat meer uitdaging willen? Bekijk dan zeker eens de uitbreiding Helden uit het Noorden. Deze uitbreiding maakt Rovers van de Noordzee naar mijn mening zelfs beter en is het geld dus zeker waard.
Had ik al gezegd dat ik een zwak heb voor worker placements? Tja, dan kan Architecten ook niet ontbreken natuurlijk. Ook dit spel bracht een eenvoudige, vernieuwende vorm van worker placement op tafel: Meeples ‘stapelen’ op één locatie. Daarbij geldt, des te meer meeples op een locatie, des te hoger de beloning bij die locatie.
Voor Architecten geldt eigenlijk hetzelfde als bij Rovers. Beurten gaan snel, je hebt lekker veel én mooi speelmateriaal en oja, Architecten won óók de Nederlandse Spellenprijs. Dat deed het in 2020.
Wil je weten welke je moet kopen? Nou, ik vind Rovers iets eenvoudiger dan Architecten en Rovers is goed met 2 personen te spelen. Architecten biedt daarentegen wel iets meer uitdaging, maar komt het beste tot zijn recht als je met 3 of meer mensen kunt spelen.
Ik vind Everdell een van de mooiste spellen ooit gemaakt. Door het artwork van Andrew Bosley is het net of je een kinderboek openslaat. De prachtige illustraties spreken gelijk tot je verbeelding. De ‘echte’ grondstoffen, zoals gladde rivierkeien en zachte besjes dragen daar ook aan bij. En dan die boom. Wat een eyecatcher is dat!
Everdell is een combinatie van card drafting en worker placement. Ik ben aangenaam verrast door de enorme hoeveelheid mogelijkheden die kaarten bieden om punten te scoren. Eerlijk is eerlijk, er komt wel wat geluk bij kijken. Maar bij Everdell doet dat niets af aan mijn speelplezier.
Calico is een spel dat gewoon veel goed doet. Het speelmateriaal is stevig en mooi, je kunt lekker puzzelen binnen je eigen projectje en je kunt op verschillende manieren punten scoren. Door een vernuftig speldesign kun je ook nog eens talloze variaties maken waardoor geen enkel spel hetzelfde zal zijn.
In Calico probeer je de mooiste quilt te maken. Elke beurt plaats je een lapjestegel uit je hand op je tableau en neem je een nieuwe tegel op hand. Je moet tegels zo efficiënt mogelijk plaatsen, want je kunt punten verdienen door opdrachten te voltooien, knopen te verzamelen én katten aan te trekken.
Vooruit, nog een worker placement. Maar dan wel in combinatie met deckbuilding. In De Verdwenen Ruïnes van Arnak ga je als archeoloog het eiland Arnak verkennen. Je plaatst meeples om nieuwe locaties (en monsters) te ontdekken, verzamelt artefacten en voorwerpen die je expeditie makkelijker maken én je onderzoekt de tempel van Arnak.
Arnak ziet er naar mijn mening imposant uit als het op tafel ligt. Toch vind ik het best een eenvoudig spel. Ja, het is groot, maar het overzichtelijke aantal acties en de verdomd duidelijke symboliek maken Arnak toegankelijker dan hij lijkt. Voor een spel van dit kaliber, vind ik dat toch wel uniek.
Funfact: ik heb een ‘vast’ groepje om spellen mee te testen. Normaliter proberen we vaak wat nieuws. Echter, m’n medespelers zien nu toch wel graag Arnak op tafel liggen ;).
Hans is werkzaam als zelfstandig online marketeer en is liefhebber van bordspellen. In januari 2016 bracht hij zijn werk en hobby samen en begon hij zijn blog Spellenwijs.nl. Hier schrijft hij over alles wat met spellen te maken heeft. Van reviews tot interviews en van adviezen tot strategieën om spellen te winnen.
